هرگز حتی برای یک لحظه آزادی ات را از دست نده و هرگز آزادی کسی را سلب نکن.

اگر این کار غیر ممکن است کدام یک برای انتخاب بردیگری ارجعیت دارد؟

بشریت تعدادی از وحشیانه ترین جنایاتش را به نام حقیقت مرتکب شده است. مردان و زنانی در خرمنی از آتش

سوخته اند فرهنگ بعضی تمدن ها به کلی نابود شده است.آنان که گناه خوردن گوشت را مرتکب شده اند تبعید

شده اند آنان که به جستجوی راه دیگری برخواسته اند به کلی از حقوق مدنی محروم شده اند. انسانی به نام

حقیقت به صلیب کشیده شد اما قبل از مرگش تعریف جامعی از حقیقت بر جای گذاشت. حقیقت چیزی نیست که

به ما یقین عطا کند چیزی نیست که ما را برتر از سایرین کند چیزی نیست که در زندان عقاید مرتجعانه محبوس باقی

بماند. حقیقت آن چیزی است که ما را به آزادی می رساند. او گفت:حقیقت را بشناس آنگاه حقیقت تو را آزاد خواهد

کرد.

این چه حالیست که در این روزها پیدا کرده ام؟ نسبتی هست یا نیست؟ درسی هست یا نیست؟ خبری هست یا

نیست؟ درک هرچند ضعیفم بار دیگر اشک ناتوانی ام را به درگاهت سرازیر کرد. باز هم مرا همان ماهی گمگشته در

اقیانوست قرار داد و در مقابل بزرگی ات درمانده ام ساخت. حال این روزهایم را اگرچه شاید نکوهیده دانند اما

دوستش دارم. دوستش دارم چون از توست. دوستش دارم چون مرا نه در مقابلت که گریان در کنارت قرار می دهد.

مرا به یاد کودکی می اندازد که وقتی از مادرش دلگیر می شود باز هم به آغوش خود او پناه می برد. معبودم، اگر

اشکهایی که این میان ریخته می شوند زلال نیستند، همان بهتر که از دلم بیرون آیند، اما اگر زلال اند، برای پاک

کردنشان، دستهایی پاک می خواهم. دستهایی که خود بر من بخشیده ای.

بسیاری معتقدند ازدواج گورستان عشق است و عشقی که بین زن و مرد ایجاد می شود پس از ازدواج از بین می رود اما چگونه می توان این عشق را پاس داشت و آنرا به عشقی پایدار بدل کرد تنها راه این است که همسر را

همچون یک راز ناشناخته دانست زیرا انسان یک راز بی نهایت است زیرا هر انسان بارقه ای از ذات الهی را درون خودش دارد هرچه بیشتر در مورد یک شخص بدانیم بیشتر احساس خواهیم کرد که آن راز دست نخورده باقی مانده

و آن راز ژرف تر خواهد شد. اگر عشق واقعی باشد هرگز دیگری را به ماهیتی شناخته شده تنزل نخواهیم داد زیرا فقط اشیا را می توان شناخت .یک فرد یک راز است بزرگترین رازی که وجود دارد .ازدواج یک تشریفات قانونی و یک

قرارداد جامعه برای حفاظت زوجین است اما عشق مرکز و اصل رابطه زوجین است پس از ازدواج نباید سعی کرد که دیگری را تصاحب نمود اینکه بگوییم او شوهر من است یا وی زن من است زیبایی یک فرد و یک انسان را به چیزی

زشت تنزل داده ایم . با بخاطر سپردن مقدس بودن همسر عشق دائمی خواهد شد. عاشق همیشه به معشوق فضایی می دهد که خودش باشد او همیشه شاکر است هرگز احساس نمی کند که معشوق جزیی از دارایی وی

است عاشق از اینکه معشوق در لحظاتی به وی اجازه می دهد تا وارد خلوتگاه درونی وی شود سپاسگذار است.ازدواج های عاشقانه محکوم به شکست اند زیرا پدیده ای شاعرانه اند فرد عاشق می شود و شروع می کند

به رویا بافتن در مورد زن یا مرد دلخواهش و زمانی در رویاهایش به اوج می رسد,این رویاها تا وقتی زن یا مرد دلخواهش را ملاقات کند ادامه می یابند سپس بعد از وصال آن رویاها شروع می کنند به از بین رفتن وقتی همسر یا

شوهر را همانگونه که هستند می بیند ماه عسل تمام می شود.اما وقتی عشاق آینه یکدیگر می شوند عشق تبدیل به مراقبه می شود,در رابطه عاشقانه معمولی طرفین نسبت به یکدیگر کور می شوند وبسیاری از عیوب

یکدیگر را در حالت عاشقانه نادیده می گیرند اما در رابطه عاشقانه از نوع مراقبه زوجین به جستجو و یافتن طرف دیگر ادامه می دهند و راههای تازه ای برای با هم بودن می یابند هر فرد یک راز بی نهایت تمام نشدنی است قابل پی

بردن نیست امکان ندارد که هرگز بتوان گفت همسرم را شناخته ام تنها می توان گفت نهایت سعی ام را انجام دادم ولی راز همیشه راز باقی می ماند هرچه بیشتر بشناسی دیگری اسرارآمیزتر می گردد آنوقت است که عشق یک

ماجراجویی همیشگی خواهد بود .عشق باید هدیه ای رایگان باشد چه بگیری و چه ببخشی نباید درخواستی داشته باشی وگرنه هرچند در کنار هم باشید بسیار از یکدیگر فاصله خواهید داشت و آن موقع دگیر هیچ ادراکی

شما را به هم پیوند نخواهد زد حتی فضایی را برای پل زدن باقی نخواهید گذاشت.این یک قانون بنیادی است که خیلی به هم نزدیک شدن و فضایی را برای آزاد بودن نگذاشتن گل عشق را نابود میکند. زن و مرد هر کدام به فضای

خودشان نیاز دارند اینکه زن و مرد مجبور باشند در لحظاتی که با هم نیستند برای هم توضیح بدهند که کجا بودند و چه می کردند قید زدن به عشق است اما عشق برای اینکه ارضا کننده باشد لازم است از عشق یک انسان به

عشق به تمامیت هستی ارتقا یابد در آن وقت آنچنان عاشق خواهی شد که نیازمند بخشش خواهی بود .ازدواج های معمولی از روی نیاز به دیگری صورت می گیرد و همین نیاز موجب دلبستگی فرد به همسرش می شود این

وابستگی عدم استقلال می آورد و آزادی را محدود می کند وقتی آزادی محدود شد همان عشق های کوچک معمولی بین زن ومرد از زندگی شان رخت بر می بندد اما اگر فرد با مراقبه آشنا شود و عشق خود را شامل تمام

هستی کندبه سروری بی پایان دست می آورد و ازدواجی که بر مبنای این نوع عشق شکل می گیرد نوعی بخشیدن است این ازدواج و عشق نه از روی فقر بلکه از روی غناست زیرا تو چنان فراوان داری که باید آنرا ببخشی و

نثار کنی درست مثل گلی که می شکفد و عطرش را به بادها می سپارد.معمولا عشاق می خواهند که معشوقشان فقط آنان را دوست بدارد و عاشق هیچکس دیگری نباشد ولی آنان نمی دانند کسی که نتواند همه را

دوست بدارد نمی تواند هیچ کس را دوست بدارد زن از شوهرش می خواهد فقط عاشق او باشد ولی درک نمی کند چنین عشقی دروغین است و مسبب آن خود وی است شوهری که پر از عشق نباشد چگونه می تواند عاشق

همسرش باشد عشق ورزیدن خصلت انسان است انسان نمی تواند برای یک نفر سرشار از عشق باشد و برای دیگران تهی از عشق.عشق ربطی به ارتباط ندارد و حالتی از بودن است بخشی از شخصیت درونی افراد است لازم

است یاد بگیریم که عاشق همه چیز باشیم به گیاهان پرندگان انسانها بیگانگان و به کسانی که بسیار از ما دورند به ماه و ستارگان عشق بورزیم تا عشق درون ما رشد کند.عشق و مراقبه دری از الوهیت بر روی انسان می گشایند

عشق به علاوه مراقبه مساوی است با خداگونگی.

ویژگیهای شخصیتی می توانند زمینه را برای بروز رفتارهای اغراق آمیز و ناهنجار یک فرد در برابر وقایع عادی یک رابطه، آماده کنند. به قول دکتر لارنس کوردک (Lawrence Kurdek)، روانپزشک، این ویژگیها "می توانند به دو شریک زندگی کمک کنند تا به افرادی مبدل شودن که زندگی با آنها بسیار مشکل است."

غروب است و باز اسمان دلم ابری شده

خدایا با من قهری ...!!!

خدا

به نام کسی که اگر حکم کند همه محکومیم

سلام . میخام درباره کسی بگم که اگه واقعا اونا بشناسیم همه جوره شیفته اون میشیم ، کسی که

همه ی صفات خوب را در خودش جا داده ، کسی که خودش دوست داره با انسانها دوستی برقرار کنه

اما بعضی از ما ... کسی که خیلی مهربونه ، آره درست فهمیدید میخام درباره خدا بگم .

بعضی انسانها ( اول خودم ) همیشه وقتی سراغ خدا میریم که به گرفتاری دچار شدیم وگرنه در مواقع

عادی ... ، اما خدا همون وقتیم که ما سراغش میریم دست مارا می گیره این چیزی که دارم میگم حتما

برای شما هم اتفاق افتاده .

خدا خودش خواستار دوستی با ما ست اما ، ما خودمون هستیم که به خواسته ی اون جوابی نمی

دهیم یعنی جوری در گناه غوطه ور شده ایم که صدای او را نمی شنویم . اما نکته ی جالب این جاست

که کافی است شیطان اراده کند آنجاست که شتابان سراغ او می رویم و عقل خود را به یک نادان می

سپاریم و کاری را که او دوست می دارد انجام می دهیم. حال اگر که ما می توانستیم به جای تبعیت از

نفس مان از خدا تبعیت می کردیم دیگر هیچ دغدغه ای در خود نمی دیدیم .

بدیه ما انسانها این است که می دانیم که انجام این کار (گناه) صحیح نیست اما بازهم آن را انجام

میدهیم و وقتی پشیمان می شویم که دیگر کار از کار گذشته . پس بیاییم قبل ازانجام هر گناه چند دقیقه

ای فکر کنیم و دفعات قبلی را به خاطر بیاوریم که بعد از انجام گناه چطور به درگاه خدا به غلط کردن می

افتادیم ، پس چه خوب است که آن گناه را انجام ندهیم که به پشیمانی بیفتیم . البته آن خدایی که ما

می شناسیم آنقدر مهربان است که بعد از گناه اگر شخص واقعا پشیمان شود او را می بخشد و در

روایتی هم داریم که  خداوند به فرشگان دستور می دهد که تا چند ساعت گناه انجام داده را ننویسند چه

بسا که شخص گناهکار توبه کند . اما با این حال بازهم گول نفس خود را می خوریم و گناه می کنیم .

 بیایید برنامه ای تنظیم کنیم که هنگامی که شیطان ما را به انجام گناهی وسوسه کرد کاری را جای

گزین آن گناه کنیم مثلا قرآن خواندن ، تا ان شاالله از انجام آن گناه منصرف بشیم .

میخام ازتون یه قولی بگیرم اونم اینه که بیایید بعد ازنمازهای مان این دعا را بکنیم :

خدایا همه ی جوانان را به راه راست هدایت کن ، من حقیر را هم دعا کنید.

مرد که اصلا توقع چنین حرفی را نداشت و حسابی جا خورده بود، مثل آتشفشان از جا در رفت و میان بازار و جمعیت، یقه جوان را گرفت و عصبانی، طوری که رگ گردنش بیرون زده بود، او را به دیوار کوفت و فریاد زد:

مردیکه عوضی، مگه خودت ناموس نداری گ... می خوری تو و هفت جد آبادت … خجالت نمی کشی؟ …

جوان امّا، خیلی آرام، بدون اینکه از رفتار و فحش های مرد عصبی شود و عکس العملی نشان دهد، همانطور موأدبانه و متین ادامه داد

خیلی عذر می خوام فکر نمی کردم این همه عصبی و غیرتی شین، دیدم همه بازار دارن بدون اجازه نگاه میکنن و لذت می برن، من گفتم حداقل از شما اجازه بگیرم که نامردی نکرده باشم … حالا هم یقمو ول کنین، از خیرش گذشتم

مرد خشکش زد … همانطور که یقه جوان را گرفته بود، آب دهانش را قورت داد و زیر چشمی زنش را برانداز کرد …!!!

سلام دوستان خوبم.یکی از دوستان ما قصد داره یه کتاب دیجیتالی با موضوع ساراSMS درست کنه.

ما به کمک شما عزیزان نیاز داریم.پیامهای خود را به شماره09392943216ارسال کنید.

تازه جایزه های خوشگل و عشقولانه هم داره.امتحانش ضرر نداره.ما که این همه SMSبه دوستامون میدیم حالا

چندتاSMSهم به این دوست عزیزمون بدیم تا در راه موفقیتش سهیم باشیم و ایشون به اهداف خود برسه.

دوستان گلم واسه اطلاعات بیشتر به وبلاگ زیر سر بزنید،هم فاله هم تماشا.

نظر هم بدین که دیگه نهایت لطف شما دوستان خوبم رو میرسونه. 

منتظریماااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا!!!

WWW.SARA03.LXB.IR

چه ساده شکست و رفت دلی را که فقط برای او می تپد ، باورش مشکل است با دوریش چه کنم؟تا کی در انتظار دیدتارش؟

تا کی در انتظار شنیدن آهنگ صدایش؟تا کی با گریه شب هایم را به سحر رساندم؟تا کی نبودنش و ندیدنش آزارم خواهد داد؟

چیست این زندگی؟مقصودش چیست؟انتهایش نصیب کیست؟این را با تمام وجود می گویم که ای زندگی هرچه خواهی با من کن اما این را بدان تا

ابد با خاطره هایش زندگی خواهم کرد ، آری توانستی از من جدایش کنی جسمش را از جسمم جدا کردی ، اما افسوس که هیچگاه روحش از من

جدا نخواهد شد ، با عشقش چنان زنجیری ساخته ام و بر گردن افکنده ام که هیچگاه از هم نخواهد گسست دل در گرو مهربانی اش با لذت دنیا

خداحافظی کرد ، می دانم سرنوشت چنین نوشت و تو ای روزگار بی رحم چنین کردی ، با خود چه پنداشتی ؟ پندارت این بود که اگر او را از من

بگیری همه چیز تمام خواهد شد ری زندگی را از من گرفتی آرامشم را صلب کردی دوریش عذابم می دهد می دانم در انتها نیز از غم فراقش در

گوشه ای از قبرستان تاریک و سرد دفن خوام شد اما این را بدان تا آنگاه که دلی در سینه دارم او را خواهم پرستید با ذره ذره وجودم مگر این که با

پتک زمانه سینه ام بدری و دل از وجودم جدا کنی آن روز همان روز مرگ است روزی که روح از تنم جدا شده ، روزی که یادش را از دل بیرون کنم

روح از جان بیرون کرده ام و اما تو ای ستاره ی شبهای تیره و تاریکم تنهایم گذاشتی ولی بدان که تا همیشه مرحم و محرم دلم خواهی ماند و جزء

تو هیچکس  در کوچه پس کوچه های دلم جایی نخواهد یافت این دل تا بی نهایت تقدیم به توست. تقدیم به تویی که همواره یادت آرامش بخش زندگیست